როგორ დავაგემოვნოთ ღვინო

 სურნელი

როდესაც ფერს შეისწავლით, დაატრიალეთ ბოკალი ღერძის გარშემო (საათის ისრის საპირისპირო მიმართულებით) და ხარბად შეისუნთქეთ პირველი არომატები. სურნელის გამოკვლევა ღვინის დაგემოვნების უმნიშვნელოვანესი სტადიაა. ბოკალის დატრიალებისას აქროლადი ელემენტები ღვინის ზედაპირზე ქმნიან ორთქლის შეუმჩნეველ პატარა ღრუბელს, ღვინის შენჯღრევით იზრდება ჰაერთან კონტაქტი, თქვენ აქროლად კომპონენტებს აიძულებთ მაღალი სისწრაფით დატოვონ ღვინო და ზედაპირზე მოგროვდნენ. ბოკალი ხელშიც შეგვიძლია დავატრიალოთ და მაგიდაზე დადგმულიც. მე პირველ წესს ვანიჭებ უპირატესობას, თუმცა ხანდახან მაგიდისგან მოუწყვეტლადაც ვასრულებ იმავე ოპერაციას. ზოგიერთი დეგუსტატორი ბოკალს ფეხის ძირით იჭერს და არა თავად ფეხით.

ბოკალი რაც შეიძლება ახლოს უნდა მიიტანოთ ნესტოებთან, თუმცა არც ისე ახლოს, რომ ცხვირი კიდეზე ჩამოდოთ. ბოკალი თქვენკენ უნდა გადმოხაროთ, რათა მაქსიმალურად გაზარდოთ ჰაერთან ღვინის კტაქტის ფართობი და, შესაბამისად, მაქსიმალურად გააძლიეროთ მისი სუნი. შეეცადეთ ბოკალი ცხვირთან ისე მიიტანოთ, რომ ნესტოები ჭიქის ცენტრში აღმოჩნდეს. ასე თქვენ შეძლებთ ღვინის ანაორთქლის მთლიანი მასის შესუნთქვას. შესუნთქვისას შეგიძლიათ თვალებიც დახუჭოთ.

შესუნთქვისას პირველ რიგში უნდა შეამოწმოთ, თქვენ წინაშე ჯანსაღი ღვინოა თუ დაავადებული (იხ. შესაბამისი თავი). თუკი ღვინო ძლიერაა დაავადებული, დაგემოვნების გაგრძელებას აზრი არ აქვს.

ყნოსვის ცენტრი, სუნების ჩვენი პერსონალური დეტექტორი, ცხვირ-ხახის სიღრმეში მდებარეობს. საბედნიეროდ, ბრმა დეგუსტაციის მიმდევრებისთვის და მათთვის, ვისაც სხვადასხვა ღვინოების შედარება უყვარს, მისი სიგნალი გადაეცემა ტვინის იმ არეს, რომელიც თავის მხრივ მდებარეობს მეხსიერებისთვის პასუხისმგებელი არეს გვერდით – სწორედ ამიტომ, როდესაც ნაცნობ სუნს ვხვდებით, ისე ძლიერად გვიპყრობს მოგონებები, რომ ზუსტად ეს ხდის დეგუსტაციის პროცესს მომხიბლავს. ზოგიერთი სპეციალურად აგროვებს სურნელებს, ახარისხებს მას რეგიონების და ჯიშების მიხედვით, თუმცა ხშირად ამის გარეშეც შესაძლებელი ხდება გარკვეული ნაცნობი არომატის ამოკითხვა.

მსოფლიოს ყველაზე ცნობილი ღვინის ოსტატები გვირჩევენ: ნუ შევშფოთდებით, თუკი თავიდანვე ვერ მოვახერხებთ არომატების იდენტიფიკაციას და ჩვენ მიერ შეცნობილი სუნებისთვის სიტყვებს ვერ შევარჩევთ. დროთა განმავლობაში ამასაც მოვახერხებთ.

ღვინოს შეიძლება შემდეგი სურნელები ჰქონდეს: მცენარეული (მაგ. ყვავილები, ბალახეული, ხე), ხილი (ჩვეულებრივი ხილის გარდა, ტროპიკული ხილი, ციტრუსები, ჩირი), კენკრა, მინერალური, მიწის (ნეშომპალის, ტყის), დამწვრის (ამაში შედის კვამლის, გახუხული პურის, ყავისა და სხვა სურნელები), სუნელები (ვანილი, შავი პილპილი, ტკბილი სუნელები), ცხოველური ტონები.

პირველი ყლუპი / გემო

პირველი ყლუპი ენასა და პირის ღრუზე პირველ შთაბეჭდილებებს ტოვებს: თქვენ იგრძნობთ სიტკბოს, სიმჟავეს, ტანინებს და სხეულიანობას, გარდა ამისა, ანაორთქლს, რომელიც ცხვირ-ხახის გავლით ცხვირში ბრუნდება და დაადასტურებს, ან შეცვლის სუნზე ადრე შექმნილ შთაბეჭდილებას. ყლუპი მოზრდილი უნდა იყოს, რათა ღვინო კარგად შეეხოს ოთხივე ძირითადი ტიპის გემოს მიმართ მგრძნობიარე ენისა და სასის მიდამოებს. ამავე მიზეზით საჭიროა ცოტა ხნით ღვინის პირში გაჩერება, მანამ, სანამ არ ჩაყლაპავთ, ან უკან არ გადმოღვრით. თუ პირში ღვინოს ჩაიგუბებთ და ოდნავ გახსნილი ბაგით ცოტაოდენ ჰაერს შეისუნთქავთ, ეს აიძულებს ღვინის აქროლად კომპონენტებს აორთქლდეს და ცხვირ-ხახის გავლით მიაღწიოს ყნოსვის ცენტრს – ასეთი გზით მაქსიმუმამდე გაზრდით იმ ზემოქმედებას, რომელიც შეიძლება ღვინომ მოახდინოს თქვენზე. დეგუსტაციისას ხშირად გაისმის ხოლმე ხვრეპის ხმები, თუმცა სუფრასთან, ასეთ რამეს, რასაკვირველია, უნდა მოვერიდოთ.

კომენტარები