ცხრილიდანაც კარგად ჩანს, რომ 2008-2010 წლებში, ერთ სულ მოსახლეზე, როგორც შემოსავლები, ასევე ხარჯი საგრძნობლად აღემატება საარსებო მინიმუმით გათვალისწინებულ თანხას. ამასთან, 2009 წლიდან ერთ სულზე შემოსავალი ხარჯებს აჭარბებს.
2001-2010 წლებში, საქართველოში ერთ სულ მოსახლეზე შემოსავალი თითქმის 200%-ით გაიზარდა. ყველაზე მაღალი წილი – 40% – დაქირავებული შრომიდან და თვითდასაქმებიდან მიღებულ შემოსავლებს აქვს. აქედან მიღებული შემოსავლები 2001-2010 წლებში 300%-ით გაიზარდა.
მოქალაქის საერთო შემოსავლებში შემდეგი ყველაზე მაღალი წილი – 25% – სახელმწიფოსგან მიღებულ სხვადასხვა დახმარებებს, ფულად გზავნილებსა თუ ჩუქებით მიღებული ფულის წილს უჭირავს. ეს მაჩვენებელი 2001-2010 წლებში 600%-ით გაიზარდა.
მოქალაქის საერთო შემოსავლის 10%-ს აღემატება სესხების ან დანაზოგების გამოყენების წილი. ეს უკანასკნელი ამ პერიოდში ყველაზე მეტად – 700%-ით გაიზარდა.
2001-2010 წლებში შემოსავლის ზრდა 100%-ით უსწრებდა ხარჯების ზრდას. ეს მიუთითებს ინფლაციურ გადასახადზე: მოსახლეობა მსგავს პროდუქციასა და მომსახურებაში წლიდან წლამდე გაზრდილ თანხას იხდის. ეს ფაქტი თავისთავად ქმნის განცდას, რომ საარსებო მინიმუმი უფრო მაღალია, ვიდრე ინდივიდის შემოსავალი.
