ორი ალბათობა გვაქვს - მამუკა ხაზარაძეს ან არ მიუღია ეს წერილი, ან მიიღო.
არმიღების შემთხვევაში, რა ლოგიკა უნდა ჰქონდეს მამუკა ხაზარაძეს, რომ იმ წერილზე დაიწყოს ლაპარაკი, რომელიც არ არის ხელმოწერილი და წამგებიან მდგომარეობაში ჩაიყენოს თავი?
და მეორე ლოგიკა - ხომ არ გვაქვს საქმე სიმართლესთან, რომელიც მამუკა ხაზარაძემ არ დაფარა და თქვა ის, რაც იყო. რომ ეთქვა, რომ არა, წერილის ფორმით არ გამოუგზავნია და შემომითვალესო, რა შეიცვლებოდა? თუ ვინმესთვის დაბრალება უნდოდა. მაშინ ეს სიტუაცია არ გამოჩნდებოდა დღეს და ვიღაცას არგუმენტები არ გაუჩნდებოდა ხელმოწერილ წერილზე