სრული პასუხისმგებლობით ვამბობ, სანამ ერთი ადამიანის უფლებაც კი იქნება უხეშად, ძალადობრივად დარღვეული, ჩვენ ვერასოდეს ვერ ვიტყვით, რომ ჩვენ ავაშენეთ ან ვაშენებთ ძლიერ, წარმატებულ და ბედნიერ ქვეყანას. ამ ღირებულებებს იზიარებს ლელოს უკლებლივ ყველა წევრი...
... მე მყავს ქალიშვილი, რომელიც არის ძალიან დიდი აქტივისტი ადამიანის უფლებების დაცვის კუთხით და ძალიან ხშირად მონაწილეობს ამ ტიპის მხარდამჭერ აქციებში. ერთხელ, 17 მაისის შემდეგ, ჩემი ქალიშვილი როცა სახლში დაბრუნდა, მას აქვს პირსინგი სახეზე, მან მითხრა - დედა, მე მეშინია საზოგადოებრივ ტრანსპორტში ასვლის, იმიტომ, რომ უხერხულობა ვიგრძენი.
მე მაშინ გამიჩნდა პირველად, როგორც დედას შიში, ჩემს შვილს ელოდება საფრთხე.
ეს ადამიანები, რომლებიც წარმოადგენენ ლგბტ თემს, ყოველ დღე იღვიძებენ, გადიან ქუჩაში და არ იციან, ისინი სახლში დაბრუნდებიან თუ არა უსაფრთხოდ.
ჩვენ ეს პრობლემა უნდა ავღიაროთ, როგორც სოციალური პრობლემა, ამას უნდა გავუსწოროთ თვალი და ამ პრობლემის მოსაგვარებლად მთელმა საზოგადოებამ უნდა გადავდგათ ნაბიჯები
