კალათბურთი თბილისში

 

პირველი ნამდვილად არ მახსოვს და ბოლო... რაღაც დეტალები ბუნდოვნად უნდა გამახსენდეს. 

 

 

არა, ეგ კი მახსოვს, მაგრამ როგორ ვითამაშე, მაგას ვერ ვიხსენებ. წავაგეთ. უნდა მოგვეგო და ფლეი ოფში გავდიოდით, მაგრამ წავაგეთ. 

 

 

ნორმალური სტატისტიკაა. ალბათ, ის ბიჭი მართლა კარგი იყო... ჟალგირისი ჩემი ცხოვრებაა. მაკაბისთან, ნებისმიერ სხვა გუნდთან სულ მოგება მინდოდა. ეს არ იყო თავმოყვარე სპორტსმენის ბრმა ამბიცია. ჟალგირისში უემოციოდ, უმოტივაციოდ, უგულოდ ვერ ითამაშებდი. კლუბი გენდობოდა. მეც ვენდობოდი კლუბს და მიყვარდა ჟალგირისი.

 

 

ნდობა ამ შემთხვევაში არაფერ შუაშია. უბრალოდ, გარკვეული მიზეზების გამო, ნაკრებს თურქეთში არ ჰყავდა 4-5 ძლიერი, სხვაზე გამოცდილი მოთამაშე. მწვრთნელებმა წაიყვანეს სხვები, მაგრამ შემადგენლობა იმდენად თანაბარი, კარგად შერჩეული იყო, რომ ბიჭებმა ერთმანეთი იდეალურად შეავსეს. არ მიყვარს მწვრთნელების სამზარეულოში შესვლა. მე მხოლოდ იქიდან გამოტანილი კერძი მომწონს და ამ კერძის გასინჯვას ყველას გირჩევთ. ლიტვა ლიტვაში თამაშობს. ყველას ჩემპიონობა სურს და ბევრი ვერ ხვდება, რომ მხოლოდ სურვილი და საკუთარი დარბაზის, ფარის ფაქტორი ფინალს ვერ მოგაგებინებს. 

 

 

გააჩნია, რა შემადგენლობებით ჩავლენ ლიტვაში გუნდები. ესპანეთმა თურქეთში ვერ მოიგო და მაინც სერიოზული გუნდია. საფრანგეთს კარგი შემსრულებლები ჰყავს, სლოვენიასაც, სერბეთსაც... თურქეთი არ დაგავიწყდეთ. პირველ ეტაპზე ფავორიტები მაქსიმალურად ცოტა ენერგიას დახარჯავენ. ხანგრძლივი ტურნირია და გასავარდნი ეტაპისთვის ლიდერები არ უნდა დაიღალონ. სამწუხაროდ, არ გვეყოლება ლინას კლეიზა. თურქეთში კლეიზა ნაკრების ლიდერი, ყველაზე შედეგიანი მოთამაშე იყო. მისი შეცვლა რთული იქნება, მაგრამ რამეს მოვიფიქრებთ. 

 

 

ევროლიგის ფინალის?

 

 

მახსოვს, რომ მოვიგეთ. მახსოვს, რომ რეალში ვიყავი. მახსოვს, რომ მეორე გუნდმა წააგო. მეტი არაფერი არ მახსოვს. ბოლო დროს, ბევრ რამეს ვერ ვიხსენებ. თქვენ თუ გახსოვთ ის, რაც მე უნდა მეთქვა, შეგიძლიათ დაწეროთ, წინააღმდეგი არ ვიქნები. 

 

 

რეალი ყველაზე კარგი გუნდი იყო. 

 

 

აუცილებლად მოიგებს. ეს ხომ რეალია. 

 

 

კი, გეთანხმებით. ჟალგირისიც მოიგებს ბევრ ტურნირს. ლიტვაში კალათბურთი უყვართ. ლიტვაში კალათბურთი ვითარდება და ბედნიერი ვიქნები, თუ ამაში უმნიშვნელო როლს მეც ვითამაშებ. 

 

 

რაც იყო, იმას ვერ შეცვლი და რაც იყო, იმით ვამაყობ. 

 

 

შაკილთან. ფარის ქვეშ შემოდიოდა დიდი, ჭკვიანი, მოძრავი მთა, რომელმაც იცოდა კალათბურთის თამაში. შაკი ფიზიკურად ყველაზე განვითარებული ცენტრი იყო. უდიდესი ძალის და გამძლეობის ცენტრი. შაკთან თამაში რთული და სასიამოვნო იყო. 

 

 

სხვებიც. ჰაკიმ ოლაჯუონი იყო ყველაზე მოძრავი და ჭკვიანი ცენტრი. ცდილობდა სისწრაფით, ინტელექტით დაეღალე და შემდეგ, უფრო იოლად გისრულებდა. სწრაფი იყო ადმირალი, კარგი ცენტრი იყო ალონზო მურნინგი. დღევანდელი გენერაციის ცენტრებიდან კლასიკური ცენტრი მხოლოდ დუაიტ ჰოვარდია. ალბათ, მომავალში ჰოვარდი უფრო სახიფათო, ჭკვიანი გახდება. მისი გამოყენება დაცვაშიც და შეტევაშიც თანაბრად შეიძლება. დატვირთე, დატვირთე და მაინც არ დაიღლება. ჰოვარდი კარგი ცენტრია. 

 

 

ეგ თქვენ უკეთ იცით. 

 

 

გუშინ შევხვდი მეგობრებს და იმდენი რამ გავიხსენეთ, საერთოდ არაფერი არ მახსოვს. და თავი მტკივა. ეს ხომ საქართველოა... აქ უამრავი განსაკუთრებული შეხვედრა მაქვს ჩატარებული. თბილისში მოგება რთული და სასიამოვნო იყო. თითქმის ყოველთვის სავსე დარბაზში ვთამაშობდით. თქვენთან კალათბურთი უყვარდათ. დღესაც უყვართ. მინდა, ევროპის ჩემპიონატზე წარმატება და იქიდან ბევრი კარგი მოგონების წამოღება გისურვოთ.