1. ადამიანი, რომელიც სხვა, თუნდაც უკიდურესად განსხვავებული ადამიანის ტრაგედიით ხარობს და ამას რაღაც კანონზომიერების აღსრულებას მიაწერს, არ შეიძლება მუშაობდეს საჯარო სამსახურში, სადაც მას სხვა ათასობით განსხვავებული ადამიანის მსახურება აკისრია
2. აღშფოთებული ადამიანების რეაქციაც, პათოსიც და გამოხატვის ფორმაც, აქ და ახლა სრულიად ლოგიკურია - ამგვარი ტრაგედიის ფონზე ვერავის მოთხოვ რაფინირებულობას
3. ხვალ და ზეგ, ამ მოსმსახურეს, რომელიც იმედია მალე დატოვებს დაკავებულ პოზიციას, უნდა მივცეთ შანსი, რომ კერძო სივრცეში ( და არა ისევ სახელმწიფო სამსახურში) დაიბრუნოს ადამიანობა - თუ სურვილი ექნება ან შეძლებს
გიორგი კეკელიძე